1. Nie wszystko jest takie, jakie wydaje się być.

Ciemnowłosy, na oko dwudziestoczteroletni mężczyzna wyszedł z budynku Akademii Muzycznej i ruszył na spotkanie ze znajomymi, które miało odbyć się w klubie nocnym Morion, tuż po występie jego i jego kapeli. To miał być ich debiut. Chciał zaimponować nie tylko swoim znajomym, ale też i całej reszcie publiki. Mijał przechodniów, czekał na zapalenie się zielonych świateł, aż w końcu przeszedł przez całą Piątą Aleję. Przeczesał palcami swoje długie i proste włosy, skręcił w ciemną uliczkę i zapukał do drzwi we wnęce prowadzące do klubu. Wejście dla artystów i personelu. Jeszcze raz zabębnił w drzwi poprawił futerał z instrumentem na ramieniu, aż w końcu drzwi otworzył jeden z ochroniarzy. Pokazał mężczyźnie przepustkę na dzisiejszy wieczór. Dopiął wszystko na ostatni guzik konsultując się z dawnym nauczycielem, który uczył go jeszcze kilka lat temu gry na wydziale klasycznym.

-Shane! Shane! - podbiegła do niego niska i szczupła blondynka. - Jak dobrze, że już jesteś. Nie ma nigdzie Ivan'a. Nie mogę się nawet do niego dodzwonić.

Albo może jednak nie wszystko? Oczywiście zawsze wszystko musi się spierdolić. - pomyślał i usiadł na podłodze chowając twarz w dłoniach.

-Mamy jeszcze czas. On musi tu przyjść. Musi, kurwa! - wydarł się przez ręce zakrywające jego usta i oczy. - Dzwoń do Drake'a, a ja idę się dogadać z właścicielem. Mam nadzieję, że ma dobre wytłumaczenie, bo inaczej mózg mu rozjebię. - mruknął i wstał, po czym poszedł w głąb korytarza. Przeszedł do garderoby gdzie zostawił futerał i znowu wyszedł w labirynt korytarzy, by w końcu dojść do ciężkich, mahoniowych drzwi. Zapukał w nie donośnie i nie czekając na przyzwolenie, po prostu je otworzył i wszedł w gląb zaciemnionego pomieszczenia. Nigdzie nie mógł znaleźć wzrokiem sylwetki właściciela klubu. Podszedł do szyby, przez którą było widać wnętrze lokalu. Stał tak dłuższą chwilę, aż w końcu poczuł za sobą czyjąś obecność i ciche szuranie.

-To jest ostatni raz. Ostatni raz, słyszysz? - warknął i odwrócił się. Nie wyglądał na zdziwnionego widząc członka zespołu, wymykającego się po cichu z gabinetu. - A teraz wypierdalaj na dół, bo Lacie się skurwielu martwi o to, gdzie twoje zwłoki teraz są, a gdzie mogą zaraz być! - juz miał podejść bliżej, ale ręka położona na jego ramieniu zadecydowała o wszystkim. Pozwolił chłopakowi wyjść i zwrócił się do osoby, do której w końcu przyszedł. - A tobie co, ja już nie wystarczam?! Kurwa, Ivan'a ci się zachciało, bo co? Ciasna i dziewicza szpara? To z mojej strony też jest ostatni raz. Dzisiaj finalizujemy swoją umowę i odchodzę.

Mężczyzna zwęził oczy i popatrzył się na swojego rozmówcę groźnie. Strzepnął z garnituru niewidzialny pył i w końcu popchnął młodszego od siebie na pancerną szybę.

-To ja powiem kiedy będzie koniec, zrozumiano? Nie odejdziesz, bo nie masz gdzie, twoje miejsce jest przy mnie...

-I twoich innych dziwkach? - wszedł mu w słowo, za co dostał po twarzy. Zacisnął usta w wąską linijkę i splunął. - Goń się.

Odwrócił się zamaszyście z zamiarem wyjścia, mimo posiadanej nadziei, że jednak zostanie zatrzymany. Odetchnął głęboko i w końcu przełamał się wychodząc z pomieszczenia. Oparł się plecami o ścianę na korytarzu i przetarł twarz rękoma. Starał wyrzucić się wszystkie myśli będące w jego głowie. Poczuł zimny podmuch wiatru, odepchnął się od ściany i wrócił do garderoby, przygotowując się z resztą zespołu do koncertu, jedynie patrząc wilkiem na basistę. Ivan mógł robić co mu się oczywiście podoba, zawsze będzie jego najlepszym kumplem i gitarzystą, jakiego wcześniej jeszcze nie znał, ale nie chciał żeby wpakował się w jakiekolwiek gówno, tak jak on. Chociaż mimo wszystko dzięki temu są tu wszyscy razem i mogą zagrać swój pierwszy koncert.

***

Znalazłem się w Morionie przez czysty przypadek. Kolega dosłownie siłą zaciągnął mnie do tego miejsca, wymawiając się jakąś kapelą, która miała mieć swój debiut akurat w tym miejscu. Oczywiście mogłem się nie zgodzić i też tak zrobiłem, ale też ciągnięty ciekawością w końcu uległem i takim oto sposobem właśnie stałem wśród wielu ludzi, pod barem, sącząc kolejne piwo i czekając na owo wydarzenie. Cały czas po głowie chodziły mi słowa Shane'a "Przyjdź i zobacz.", a ja w dalszym ciągu nie wiedziałem o co dokładnie mogło mu chodzić. Ale też zastanawiałem się, po co był u profesora Xaviera, bo przecież porzucił Akademię, klasykę i waltornię, nie podając tak naprawdę żadnego powodu nawet mnie, a potrafiliśmy godzinami przesiadywać w sali i grać jakiekolwiek duety. Często nawet całkiem nam to wychodziło, ale w końcu nasze drogi się rozeszły, a kontakt nam się urwał, aż do dzisiejszego południa, kiedy spotkałem go w sali. Światła na sali zaczęły przygasać. Przeczesałem wolną dłonią swoje blond włosy i skupiłem wzrok na małej scenie. Wolałem się nie zbliżać, bo moje stopy, które były przyodziane zaledwie w trampki, mogły tego nie przeżyć, a widziałem kilka osób mające na sobie naprawdę dosyć ciężkie buty. Zacisnąłem powieki, kiedy na podwyższenie zaczął wychodzić cały skład i otworzyłem je pospiesznie, gdy tylko usłyszałem tak znajomy mi głos.

-Powitajcie The Fool, bo właśnie dzisiaj dla was zagramy. - Shane! Skierowałem na niego wzrok. Tak, to on, nikt inny nie mógłby tak wyglądać. Spojrzałem na Aaron'a stojącego tuż przy mnie i uśmiechającego się głupio. Posłałem mu kuksańca w bok w niemym oskarżeniu, a jego uśmiech tylko coraz bardziej się powiększał.

-Cały czas tylko o nim trajkotałeś, więc jak tylko usłyszałem, przez czysty przypadek oczywiście, że założył jakiś czas temu zespół i dają swój pierwszy koncert w Morionie to musiałem cię koniecznie wyciągnąć. - zaniemówiłem. A w dodatku o to mu chodziło kiedy mówił, żebym przyszedł zobaczyć. Nie mogłem się więcej boczyć na kumpla i skupiłem wzrok na starym znajomym. Koniecznie po koncercie muszę się z nim zobaczyć i porozmawiać. Pokazać, że w końcu przyszedłem.


ending: the GazettE - Uncertain Sense